Να χαίρεσαι τη δική σου απόσταση – να τη χαίρεσαι συνειδητά, με ειλικρινή χαρά. Αυτό, και μόνο αυτό, σημαίνει να είσαι πιστός σε κάποιον.
Να ξέρεις, να νιώθεις, να διαισθάνεσαι ποιος σε θέλει – και παρ’ όλα αυτά, να μη «δίνεσαι» σε κανέναν.
Να νιώθεις αυτή την αίσθηση αγνότητας σαν την καθαρότητα του σώματος μετά από ένα λουτρό σε νερό με άρωμα πεύκου.
Μόνο αυτό σημαίνει πίστη.
Όχι το επιβεβλημένο, αλλά αυτό που επιθυμείς με όλο σου το είναι, αυτό που αναζητάς με πάθος – αυτό είναι πίστη.
Αυτό που είναι τόσο αναπόφευκτο όσο η ανάσα και οι χτύποι της καρδιάς. Που συμβαίνει από μόνο του και δεν μπορεί κανείς και τίποτα να το διακόψει.
Αλίμονό σας, δειλές, που είστε πιστές από ευγνωμοσύνη, από χρήμα, από συμβιβασμό, από την ανάγκη για ησυχία, από καθωσπρεπισμό.

Είστε, όμως, στ’ αλήθεια;
*

Ελλεβόρα - πρόδρομος