Το βράδυ, όταν εκείνη έφευγε από το σπίτι του, εκείνος παρατήρησε ότι φορούσε ένα μεγάλο πλεχτό καπέλο από μαύρα καλάμια Φλωρεντίας, δεμένο με μια κόκκινη βελούδινη κορδέλα κάτω από το πηγούνι της -και είπε
– Για να τραβήξεις την προσοχή των αντρών στο δρόμο φόρεσες αυτό το καπέλο σήμερα;!».
– Ήλπιζα ότι θα βγαίναμε
– Δηλαδή ήλπιζες ότι θα μείνω σπίτι. Αλλά εγώ θα έρθω μαζί σου!
– Χαίρομαι γι' αυτό
– Όχι δεν θα έρθω, δεν θα σου κάνω τη χάρη να έχεις μάρτυρες του θριάμβου σου!
– Adieu
– Σου απαγορεύω να ξαναφορέσεις αυτό το καπέλο!
– Δεν θα το ξεναφορέσω
– Σήμερα το φόρεσες όμως, γιατί το φόρεσες;
– Επειδή μου πάει και ήλπιζα ότι θα βγούμε έξω
– Αλλά από μέσα σου ήλπιζες ότι θα μείνω σπίτι....
(... και συζητάνε ακόμα...)
֍
Ελλεβόρα
0 Σχόλια