Στα εκατό και ένα της χρόνια, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν για ανάπαυση και απόσυρση, η Zhang Ruifang (15 June 1918 – 28 June 2019) από την κινεζική επαρχία Χενάν, άρχισε να βγάζει ένα …
Read more »
Να καταγγέλλεις την εγκληματική ανοησία στα σανατόρια είναι μάταιο. Οι γιατροί δεν καταλαβαίνουν τίποτα πέρα από τα πρωτόκολλά τους, και οι νοσοκόμοι έχουν την ποιότητα του κρεοπώλη. Όσο για όσο…
Read more »
Κατ’ αρχάς, στο σχολείο δεν καταλάβαινα λέξη. Ήταν παθολογικό. Μία φορά, μάλιστα, κατάφερα να πάρω 0 για την έκθεση με θέμα, «Πώς επηρέασε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό η ανακάλυψη της Αμερικής». Ορίσ…
Read more »
Όπως όταν η ψυχή χτυπάει με πάθος πάνω σε σκισμένες χορδές έτσι είναι όταν έρχεσαι. Σαν κακιά κατάρα που λύνεται, ανοίγει η φυλακή μιας ζωής που δεν αξίζει ούτε την ώρα που φέρνει. Ένα πρωτόγονο…
Read more »
Είμαι χοντρή, άχαρη και δυσκίνητη Η Πόπη, όμως, είναι λεπτή και γεμάτη χάρη Η νωθρότητά μου τον συγκινεί με έναν παράξενο τρόπο Αλλά εκείνη είναι που τον εμπνέει Εκτιμά πως αναγνωρίζω τη δική μο…
Read more »
Αγαπώ τη σύντομη, δυναμική διαδικασία.
Το «τηλεγράφημα».
Ό,τι με σοφία κρύβεις είναι πολυτιμότερο απ΄ό,τι με φλυαρία φανερώνεις.
Θέλω να περιγράψω έναν άνθρωπο σε μια σειρά, μια ψυχική εμπειρία σε δέκα σειρές, ένα τοπίο σε μια λέξη.
Τόξο, βέλος, κέντρο.
Αυτά